İstemek...


İstemek bazen çok basittir: “offf, canım acayip çikolata istedi”… Bazen kolaydır, çünkü sermaya bedava; iki dudak bir dil… İstemek bazen müthiş eğlencelidir: “ yağ yağ yağmur, teknede hamur, ver allahım ver, dolu dolu yağmur”!..
Sahip olmak da kolay; kişisel gelişim uzmanları ne güne duruyor(!) Sağaaa dön; kişisel gelişim uzmanı… Solaaa dön; kişisel gelişim uzmanı… Sakın elini kaldırma! (Neden ki) Görmüyor musun; yüzlerce kişisel gelişim uzmanı var, çarpacaksın. İleri marş; siparişleriniz, jan janlı paketlerde, karşınızda…
Diyelim ki (olmaz da oldu diyelim) bulunduğunuz coğrafyada kişisel gelişim uzmanı yok (gerçekten ütopik; olmaması mümkün değil). Böyle bir durumda ne yapacaksınız?.. İşte bu biraz masraflı olabilir; en yakın kitapçıya gideceksiniz (!) Bakın orada yat, kat; iyi bir gelecek için gerekli formülü mutlaka bulursunuz.
Düşünsenize; her kişisel gelişim uzmanı başına 4-5 kitap düşüyor.
Velhasıl, sahip olmak kolaylaştıkça, istemek de sıradanlaştı. Bir şey isteneceğinde, ellerin gökyüzüne doğru açılacağını öğretmişti büyüklerimiz. Şimdi bu kadar zahmete gerek yok; düşünüyorsun, oluyor(!)
Varoluşun özü sevgi, aşk… Dolayısı ile kimyasında sevgi, iyilik olan dileklerin karşılıksız kalmaması şaşırtıcı değil. Lakin gün geliyor; isteyen diller susmuş, isterken parlayan gözler solmuş. Heyecanın, arzunun yerini şaşkınlık, mutsuzluk, çaresizlik almış. Hesapta olmayan işler gelmiş başa.
(Tamam, çatlatma be yazar; ne olmuş?)
Yaşamda her şeyin bir bedeli vardır ya hani… İşte o da istenilenin arkasından çıkagelmiş; hadi beni öde, diye. Gel gör ki cep delik, cepken delik…
Kişisel gelişe gelişe bu hale geldik; cep delik, cepken delik… O, “isteyin, düşünün yeter” diyen kişisel geliştiricileri sorarsanız; çoktaaan yıllık izne çıktılar. Ha, ömürlük bile olabilir, çünkü çoğunun ömrü zaten, bir yıllık. Neyse üzülmeyelim; en azından, kitapların iade garantisi vardı(!)
İstemek, dile kolay. Sahip olmak da öylesine, belki… Peki ya, dolu dolu yağmur yağarken “camlarım kirlendi” diye üzülmek niye… Çikolatanın bir kalorisi var.
İsterken kimimiz elini kimimiz su akan ağzını açıyor da verirken neden bütün organlarımız, hatta idrak kanallarımız kapalı?
Mesele ne istemekte ne de sahip olmakta… Sahip olduklarımızın bedelini ödeyebiliyor muyuz; işte bütün mesele bu!



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nereye gideceğini bilmiyorsan, hangi yoldan gittiğinin önemi yoktur.

Nereye gideceğini bilmiyorsan, hangi yoldan gittiğinin önemi yoktur.  Hayat amacı ne işe yarar derseniz; Hayat amacı insanın gözüne ışık getirir.  Fizikte bir kural vardır, birşey aynı anda iki yerde bulunamaz. Beyniniz olumsuz düşüncelerle kaplıyken olumlu düşüncelere yer yoktur, olumlu düşüncelerle kaplıyken de olumsuz düşüncelere yer yoktur.  İnsanın iki seçeneği vardır; Ya bütün gün karanlığa küfür edersiniz ya da güneşe yürürsünüz. Neyi başarabileceğinizi sizden başkası bilemez, siz hedefi koyduğunuzda yaparım diyorsanız tamamdır. Bedava peynir sadece fare kapanında olur. Hayaller tombulsa hedef oluyorlar.. Nasıl derseniz; Tatmin edici, Ortak, Mantıklı, Belirgin, Ulaşılabilir, Limitleri belirli. Kendimiz gibi olmak, ihtimal var mı? Çok zor.. Fikir ile proje arasında çok büyük bir fark vardır. Ev yapmak fikirdir, bitirmek projedir. Ülkede zeki adam derdi yok. Bindiğiniz taksiden, evinize gelen ustaya kadar zeki adam derdi yok. Ama ülkede dürüst, güvenilir a...
Devamı

MÜHENDİSLİK YAKLAŞIMI

Mühendislik yaklaşımı mühendislik tasarım yöntemi olarakta isimlendirilmekte ve yedi adımdan oluşmaktadır: i. Problemin tanımı, ii. Gerekli bilginin derlenmesi, iii. Çözümler için araştırma, iv. Düşünceden öncül tasarımlara geçiş, v. Çözümlerin değerlendirilmesi ve uygun çözümün seçimi, vi. Raporların, planların ve spesifikasyonların hazırlanması, vii. Tasarımın uygulanması.
Devamı

Üstün Başarı İçin Takım Olmak

“ Bir elin nesi var iki elin sesi var “, “ Birlikten kuvvet doğar “, “ Baş başa vermeyince taş yerinden kalkmaz “ gibi atasözleriyle büyüdük. Bu atasözleri tam olarak ne zaman ortaya çıktı bilmiyorum ama “ Takım “ olmanın önemi üzerinde herhalde son 40 – 50 yılda çok daha fazla durulmaya başlandı. Günümüzde ise artık hemen hemen tüm kurumlar takım çalışmasının öneminin farkına varmışlar ve kurumlarını bu yönde geliştirmeye çalışıyorlar ve çok net görülüyor ki,En başarılılar; aslında bireyler değil, en başarılı Takımlar. Gerçekten öyle mi acaba? Michael Schumacher 5 kez üst üste Dünya şampiyonu olurken bunu tek başına mı gerçekleştirdi? Yoksa, Schumacher’in bu başarısında, John Todd liderliğinde mükemmel bir uyum sağlamış olan Ferrari takımının hiç payı yok muydu? Peki, ya Lionel Messi Dünyada yılın futbolcusu olurken aynı başarıyı milli takımında da aynı düzeyde gösterebiliyor mu? Dünyanın en önemli şirketlerinden Coca Cola nın en tepesinde bir Türk var ve kendisiyle gurur ...
Devamı